opowiedzieć się

См. также в других словарях:

• opowiedzieć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. opowiadać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• opowiadać się – opowiedzieć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poddawać się czyjejś kontroli; tłumaczyć się ze swojego postępowania, podejmowanych decyzji, informować o tym, co się zamierza zrobić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jestem już dorosły! Nie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• opowiedzieć — dk, opowiedziećwiem, opowiedziećwiesz, opowiedziećwiedzą, opowiedziećwiedz, opowiedziećdział, opowiedziećdzieli, opowiedziećdziany opowiadać ndk I, opowiedziećam, opowiedziećasz, opowiedziećają, opowiedziećaj, opowiedziećał, opowiedziećany… …   Słownik języka polskiego

• przechylić się — 1. Przechylić się na czyjąś stronę «opowiedzieć się po czyjejś stronie, stać się czyimś stronnikiem»: Sama partia – ostatnia reduta władzy – przechylała się na naszą stronę. J. Kuroń, J. Żakowski, PRL. 2. Szala (zwycięstwa) przechyliła się na… …   Słownik frazeologiczny

• przechylać się — 1. Przechylić się na czyjąś stronę «opowiedzieć się po czyjejś stronie, stać się czyimś stronnikiem»: Sama partia – ostatnia reduta władzy – przechylała się na naszą stronę. J. Kuroń, J. Żakowski, PRL. 2. Szala (zwycięstwa) przechyliła się na… …   Słownik frazeologiczny

• zdeklarować się — dk IV, zdeklarować sięruję się, zdeklarować sięrujesz się, zdeklarować sięruj się, zdeklarować sięował się «opowiedzieć się wyraźnie, zdecydowanie za kimś, za czymś lub przeciw komuś, czemuś» Zdeklarował się jako wróg kobiet. Zdeklarował się… …   Słownik języka polskiego

• poskarżyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} donieść na kogoś, kto zrobił coś złego, obwinić kogoś o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poskarżył się, że brat go wygonił z pokoju. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

• dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

• wstrzymać — dk I, wstrzymaćam, wstrzymaćasz, wstrzymaćają, wstrzymaćaj, wstrzymaćał, wstrzymaćany wstrzymywać ndk VIIIa, wstrzymaćmuję, wstrzymaćmujesz, wstrzymaćmuj, wstrzymaćywał, wstrzymaćywany 1. «spowodować zatrzymanie się czegoś, nie pozwolić posunąć… …   Słownik języka polskiego

• przechylić — dk VIa, przechylićlę, przechylićlisz, przechylićchyl, przechylićlił, przechylićlony przechylać ndk I, przechylićam, przechylićasz, przechylićają, przechylićaj, przechylićał, przechylićany «zmienić pozycję czegoś w kierunku od pionu ku poziomowi,… …   Słownik języka polskiego